کد مطلب:313490 شنبه 1 فروردين 1394 آمار بازدید:187

حمله ی یک سوار فولادپوش ناشناس
سید حسون براقی در تاریخ كوفه آورده است كه ملك سعود با اسب خود داخل حرم شریف گردید و آنچه در بالای قبر حبیب بود بركند، سپس دستور داد حرم را ویران كنند. اما در این هنگام از خبری كه برای او آوردند متزلزل گردید و برگشت. ماجرا از این قرار بود كه وی همراه قشون به سوی حرم حضرت ابوالفضل العباس علیه السلام حركت كرد، ولی ناگهان یك فرد اسب سوار كه پوشش آهنین داشت به آنان حمله كرد و جمعی از آنها را كشت و بقیه پا به فرار گذاشتند. همین كه سعود این حادثه را دید به سپاهش گفت برگردید (و حرم پسر خواهرمان را آسیب نرسانید)!

لذا از آنجا به حرم امام حسین علیه السلام برگشتند و ملتجیان به حرم، از مرد و زن و صغیر و كبیر را كشتند و دست به تخریب حرم زدند و برگشتند. به سال 1230 نیز دوباره وهابیها به نجف و كربلا حمله آوردند ولی این بار مأیوس برگشتند. [1] .

چنانكه گفتیم برخی از شعرای وقت این حادثه را به نظم آورده اند، كه از آن میان به دو تن از آنان اشاره می كنیم:

1. حاج هاشم كعبی (متوفای 1231) كه مطلع شعر وی چنین است:



أنت الملوم فمن یكون الا لوما

فلك الظماء هیهات معسول اللهی



2. شیخ محمدرضا ازری بغدادی (متولد 1130 هجری قمری) كه در كاظمین با برادرش شیخ كاظم ازری، صاحب قصیده ی هاشمیه و متوفای 1211، در یك مقبره ی مجاور با مقبره ی شریف رضی مدفونند. مطلع شعر شیخ محمدرضا نیز بیت زیر است:



اریحا فقد لاحت طلایع كربلا

لینقبر اشلاء و نسعد مرملا



اشعار فوق به طبع نرسیده و مأخذ نقل ما «شهداء الفضیلة» (ص 289 و 293) نوشته ی مرحوم علامه ی امینی است كه خود، از دیوان خطی آنان استنساخ كرده است.



[ صفحه 284]




[1] شهر حسين عليه السلام محمدباقر مدرس: 367 - 353.